Gdyby Bóg zapomniał na chwilę, że jestem marionetką i podarował mi
odrobinę życia, wykorzystałabym ten czas najlepiej, jak potrafię.
Prawdopodobnie nie powiedziałabym wszystkiego, wszystkiego o czym
myślę, ale na pewno przemyślałabym wszystko, co powiedziałam.
Oceniałabym rzeczy nie ze względu na ich wartość, ale na ich znaczenie.
Spałabym mało, śniłabym więcej. Wiem, że w każdej minucie z zamkniętymi
oczami tracimy sześćdziesiąt sekund światła. Szłabym, kiedy inni się
zatrzymują, budziłabym się, kiedy inni śpią.
Gdyby Bóg podarował mi odrobinę życia, ubrałabym się prosto, rzuciłabym
się ku słońcu, odkrywając nie tylko me ciało, ale i moją duszę.
Przekonałabym ludzi, jak bardzo są w błędzie, myśląc, że nie warto się
zakochać na starość. Nie wiedzą bowiem, że starzeją się właśnie
dlatego, iż unikają miłości! Dziecku przyprawiłabym skrzydła, ale
zabrałabym mu je, gdy tylko nauczy się latać samodzielnie. Osobom w
podeszłym wieku powiedziałabym, że śmierć nie przychodzi wraz ze
starością, lecz z zapomnieniem (opuszczeniem).
Tyle rzeczy nauczyłam się od was, ludzi... Nauczyłam się, że wszyscy chcą
żyć na wierzchołku góry, zapominając, że prawdziwe szczęście kryje się
w samym sposobie wspinania się na górę. Nauczyłam się, że kiedy nowo
narodzone dziecko chwyta swoją maleńką dłonią po raz pierwszy palec
swojej matki, trzyma się go już zawsze. Nauczyłam się, że człowiek ma
prawo patrzeć na drugiego z góry tylko wówczas, kiedy chce mu pomóc,
aby się podniósł. Jest tyle rzeczy, których mogłam się od was nauczyć,
ale w rzeczywistości na niewiele się one przydadzą, gdyż kiedy mnie
włożą do trumny, nie będę już żyła.
Mów zawsze, co czujesz, i czyń, co myślisz. Gdybym wiedziała, że
dzisiaj po raz ostatni zobaczę cię śpiącego, objęłabym cię mocno i
modliłabym się do Pana, by pozwolił mi być twoim aniołem stróżem.
Gdybym wiedziała, że są to ostatnie minuty, kiedy cię widzę,
powiedziałabym kocham cię , a nie zakładałabym głupio, że przecież o
tym wiesz. Zawsze jest jakieś jutro i życie daje nam możliwość
zrobienia dobrego uczynku. Ale jeśli się mylę, i dzisiaj jest
wszystko, co mi pozostaje, chciałabym ci powiedzieć, jak bardzo cię
kocham i że nigdy cię nie zapomnę.
Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu. Być
może, ze dzisiaj patrzysz po raz ostatni na tych, których kochasz.
Dlatego nie zwlekaj, uczyć to dzisiaj, bo jeśli się okaże, że nie
doczekasz jutra, będziesz żałował dnia, w którym zabrakło ci czasu na
jeden uśmiech, na jeden pocałunek, ze byłeś zbyt zajęty, by przekazać
im ostatnie życzenia. Bądź zawsze blisko tych, których kochasz. Mów im
głośno, jak bardzo ich potrzebujesz, jak ich kochasz i bądź dla nich
dobry. Miej czas, aby im powiedzieć jak mi przykro , przepraszam ,
proszę , dziękuje i wszystkie inne słowa miłości, jakie tylko
znasz. Nikt cię nie będzie pamiętał za twoje myśli sekretne. Proś wiec
Pana o sile i mądrość, aby mógł je wyrazić. Okaz swym przyjaciołom i
bliskim, jak bardzo są ci potrzebni. Teraz jest dobry czas.